- Myślę, że powinnaś uzgodnić to z Arabella - odparła Clemency.

- Co ty na to, ciociu Heleno? - spytał Lysander.
Lysander miał wiele do przemyślenia. Ogromnie poruszyła go rozmowa z Arabella poprzedniego popołudnia i wiado¬mość o tym, że Mark zaproponował jej potajemną schadzkę na wsi w sobotni wieczór. Jego siostra niewątpliwie była taką psotną kokietką, ale już jako dziecko spowiadała się mu ze swoich problemów, nie widział więc powodu, by tym razem jej nie wierzyć.
Musi wziąć sprawy w swoje ręce. Po pierwsze sprawdzi, czy Arabelli rzeczywiście nie ma w pokoju, a potem spróbuje znaleźć dziewczynę, zanim ta dotrze do „Korony”. Gdyby doszło do najgorszego, zabierze ich oboje do pani Stoneham, jednak miała szczerą nadzieję, że nie okaże się to konieczne. Zdawała sobie sprawę, że kuzynka nie pochwala jej gierek i niebezpieczeństw, na jakie naraża się w Candover Court. Clemency wolała nie robić nic, co mogłoby sprawić, że pani Stoneham napisze do Jamesona i powiadomi go o miejscu jej pobytu.
Alli zacisnęła powieki, Ŝeby cofnąć łzy, jakie napłynęły jej do oczu. Marzenie jej się
- Panno Fabian - zawołała Clemency. - Chciałabym polecić pani pieczeń. Została sporządzona według specjalnego na tę okazję przepisu kucharki, mam nadzieję, że będzie pani smakować.
odczuwała. Sama o tym nie wiedząc, całkiem odruchowo przywarła do niego - ciało
Mark także zauważył, że popołudnie dziwnie mu się dłuży. Nie wypadało w niedzielę ani polować, ani łowić ryb, a przecież nie dołączy do Adeli, by czytać razem z nią modlitewnik! Oriana i Lysander zapewne bawili się świetnie w swoim towarzystwie, więc nie chciał im przeszkadzać.
Nieco wcześniej lady Helena przypuściła szturm na markiza. Zaiste, jej taktyka okazała się mistrzowska. Przede wszystkim, aby pokonać jego próżność i wygórowane ambicje, przypomniała mu wiele zawstydzających epizodów, gdy niczym niesforny uczniak nie posłuchał jej rad. Kiedy stwierdziła, że spotulniał i okazuje już do-statecznie dużo pokory, rzekła wprost, że sytuacja stała się nie do zniesienia i bez zwłoki rozkazała mu oświadczyć się o rękę panny Hastings, która przybędzie tu dzisiaj na herbatę. Ciotka dodała, że nie omieszka dopilnować, by się formalnie zaręczył, zanim gość opuści ich dom.
Od palącego słońca w ogródku i żaru panującego w kuchni Clemency rozbolała głowa.
- Jeśli w lesie zostały jeszcze jakieś grzyby po pani ostatnim plądrowaniu!
Wkrótce powinna wrócić do miasta, do klimatyzowanego gabinetu w St. Charles. Odbyła już kilka rozmów z Jonathanem Michaelsem i ich prawnicy przygotowywali właśnie szczegółowe umowy.
Alli zatrzymała auto przed duŜym domostwem. Na widok Marka, który stał w
- Ufam, że propozycja związku córki z markizem uzyska pani całkowite poparcie. - Lodowaty głos lady Heleny przeciął powietrze.
- Niestety, nie. A zresztą, po co mi taka książka? - Kobieta pokręciła głową. - Moja droga, po obiedzie przejdziemy się do kościoła; chrzcielnica normańska i tutejsze nagrobki wydają mi się godne obejrzenia. Pochowani są tam Candoverowie; pamiętasz grobowiec Elżbiety, z kamiennymi figurami lorda i lady, leżącymi po obu stronach?

umilkła, żeby zaczerpnąć oddechu.
ROZDZIAŁ CZTERNASTY
uczennicę niemal słowo w słowo, Alexandra dorzuciła świetną pamięć do listy wrodzonych
zadowolonego z siebie.
kobieta wyczuje pieniądze i tytuł, z radością poślubi samego diabła, a tym bardziej jego.
- Czy ja domagam się przeprosin? To w końcu ja cię przejechałam. - Wskazała na gotowe posłanie. - Mam nadzieję, że będzie ci wygodnie.
Odpowiedź ta zaniepokoiła ją bardziej niż wszystkie jego śmiałe komentarze,
Rose skinęła głową i opuściła jadalnię, niemal podskakując.
- Przecież to cząstka ciebie. Mam wrażenie, iż ledwie cię znam - odparł.
- Boli mnie głowa.
i robotników.
ożenkiem. Nie zamierzał jednak wspominać Ellisowi o swoich planach. Przynajmniej do
- Za późno na takie zapewnienia. Uczyniłaś już wystarczająco dużo, żeby jej zaszkodzić. Zrujnowałaś jej życie.
się u jej boku.
- Nie zamierzam tutaj zostać tak długo, żeby się zastanawiać, jak mam do pani mówić. - Spróbował wstać, ale ból w nodze okazał się zbyt dokuczliwy. Zaklął i opadł bezsilnie na krzesło. W tej samej chwili odezwał się dzwonek przy drzwiach frontowych, zwiastując przyjazd doktora.